Katla er ein virkasta eldstöð landsins og eru henni eignuð um 20 gos á sögulegum tíma og þar af 18 síðustu 1000 árin. Hún er í mikilli öskju ◊. ◊. undir Mýrdalsjökli ◊ ◊ ◊ og liggur því syðst í 80 km löngu eldstöðvakerfi ◊ sem við hana er kennt og teygir sig til NA um Eldgjá að Uxatindum.

Grunnstætt kvikuhólf er líklega undir Kötluöskjunni og í börmum hennar eru gúlar úr súru bergi — laungúll og hraungúll. ◊

Skipta má gosum í eldstöðvakerfi Kötlu í þrjár gerðir.

1. Basísk þeytigos á gossprungum sem opnast undir jökli. Þetta eru hin dæmigerðu Kötlugos og jafnframt algengustu gos Kötlu. ◊ ◊. ◊ ◊. ◊
   
   
2. Súr þeytigos sem koma upp í öskjunni undir Mýrdalsjökli. 12 gos af þessu tagi eru þekkt og eru þau næst algengustu gosin í Kötlukerfinu á forsögulegum tíma. Sjá Vedde-öslulagið — Sólheimagosið.
   
   
3. Basísk flæðigos á gossprungum innan megineldstöðvarinnar og á sprungureininni norðan Mýrdalsjökuls. Stærstu gosin í Kötlukerfinu eru af þessari gerð. Eldgjárgosið mikla telst til þessara gosa.
   
   

Sjá gosannál Kötlu á sögulegum tíma.

Sjá: Drumbabót.

Sjá um Eyjafjallajökul og Fimmvörðuháls.

Sjá síðu Veðurstofu Íslands um vöktun Mýrdals- og Eyjafjallajökuls.

Sjá síðu Veðurstofu Íslands þar sem birtar eru upplýsingar um jarðskjálfta á svæði Eyjafjallajökuls- og Mýrdalsjökuls.

Sjá einnig síðu Veðurstofu Íslands yfir óróa frá mælunum að Mið-Mörk, Goðabungu, Eystri-Skógum og Láguhvolum. ◊ ◊.

Heimild:

Guðrún Larsen 2000: „Holocene eruptions within the Katla volcanic system, south Iceland: Characteristics and an environmental impact“, Jökull, Vol.49.