Raunaldur fæst td. með tímamælingu t.d. ¹⁴C eða kalín-argon-aðferðinni; ([absólút] aldur).

Geislavirkt kolefni

Í efstu lögum gufuhvolfsins eru geislavirk kolefnisatóm, ¹⁴C, stöðugt að myndast við það að nituratóm, ¹⁴N, verða fyrir stöðugri nifteindaskothríð vegna geimgeislunar. Þessi geislavirka samsæta kolefnis blandast fullkomlega hinum samsætum kolefnisins ¹²C og ¹³C og dreifist hratt með þeim um allt gufuhvolfið og lífríkið. Því má gera ráð fyrir að ¹⁴C sé að finna í sama hlutfalli í sérhverri lifandi lífveru sem bindur kolefnissambönd. Við dauða lífverunnar klofnar ¹⁴C niður niður án þess að endurnýjast samkvæmt líkingunni:

¹⁴C   →   ¹⁴N + ß

ß stendur fyrir svokallaða betageislun sem verður til í kjarna þegar nifteind breytist í róteind og orkumikla rafeind (eða stundum jáeind)

Eftir 5.730 ár hefur helmingur upphafslegs magns af ¹⁴C breyst í ¹⁴N og er þetta kallaður helmingunartími ¹⁴C. Sjá mynd ◊ og töflu |T| Með flóknum mælingum má þannig aldursgreina leifar dýra og plantna og er þá lagt til grundvallar í fyrsta lagi að framleiðsla ¹⁴C hafi verið stöðug og jöfn síðustu 50.000 árin og í öðru lagi að öll sýni hafi verið með sama hlutfalli ¹⁴C/¹²C í upphafi.

Geislakols-aðferðin eins og hún er oft nefnd er mikið notuð til að greina aldur hraunlaga og öskulaga frá nútíma. Ennfremur kemur þessi aðferð að góðum notum við aldursákvarðanir á fornleifum.

Sjá: helmingunartíma og kalin-argon aðferðina.

Sjá ljómunaraldur.