Vatnsföllin eru óþreytandi við að sverfa landið og grafa sér farvegi. Langsnið af farvegi vatnsfalls sem hefur ótruflað fengið að móta hann sýnir íhvolfan flöt. ◊ ◊
Mestur er brattinn við upptökin en fallhæðin minnkar eftir því sem neðar dregur og nær rofmörkum en þau eru þar sem vatnsfall fellur í sjó eða stöðuvatn. Tímabundin rofmörk geta myndast í stöðuvötnum þar sem skriður og hraun hafa stíflað farvegi eða jökull skilið eftir berghöft í landslaginu. Stíflur vatnsaflsvirkjana hafa sömu áhrif. Jarðhnik og misgengissprungur valda einnig truflun á þróun farvegar og legu hans. ◊
Í raun ná flest vatnsföll aðeins að nálgast fullkominn íhvolfan rofflöt vegna þess hve aðstæður í landslagi eru breytilegar á leið þeirra til sjávar.
Sjá meira um farvegi vatnsfalla.