Grunnvatnsflæði

Hæð grunnvatnsflatar er nokkuð breytileg eftir árstíðum og veðráttu. Í frostum og langvarandi þurrkum sígur grunnvatnsflöturinn og jafnast út en í leysingum og vætutíð stendur hann hátt. Þá fylgir hann að nokkru mishæðóttu landslagi á yfirborði og hallar því niður að fljótum, vötnum eða sjávarmáli. ◊ Halli grunnvatnsflatarins veldur því að vatnið rennur undan eigin þunga og myndar grunnvatnsflæði, sem er mishratt eftir fallhæðinni og lekt jarðlaganna. Hraðast verður rennslið í gropnum jarðlögum, sér í lagi þar sem grunnvatnið nær að renna eftir sprungukerfum en sprungur geta einnig haft áhrif á rennslisstefnu grunnvatnsins. Yfirleitt er rennslið hraðast efst við grunnvatnsflötinn en verður hægara eftir því sem neðar dregur. ◊

Sjá ennfremur: sprungulind og vellankötlu og

INDEX /=> G /=> grunnvatn.