Gjall- og klepragígaraðir eru víða þar sem gosið hefur apalhrauni á sprungum. Sprungugos af þessari gerð eru mjög algeng hér á landi og einkennandi fyrir eldvirkni landsins og virðist svo hafa verið frá upphafi jarðsögu Íslands.

Þekktustu gígaraðir af þessari gerð eru Lakagígar ◊ ◊ ◊ og Lúdentsborgir. ◊

Hraun Skaftárelda kom upp í Lakagígum og rann það yfir eldri hraun. Þessi eldri hraun voru t.d. Meðallandshraun sem er nokkurra þúsund ára en það rann líklega úr eldri gígum á Lakasvæðinu og Landbrotshraun sem rann frá Eldgjá í gosi, líklega árið 934 ± 2. ◊. lengsta gjall- og klepragígaröð hér á landi er í Öskjukerfinu og kallast Sveina- og Randarhóla-gígaröðin. Hún er uþb. 75 km löng og er talin mynduð fyrir 11 þúsund árum. Gígaröðin er skorin sundur af Jökulsárgljúfrum við Hafragilsfoss skammt norðan við Dettifoss. ◊

Þjórsárhraunið kom upp í nágrenni Veiðivatna, nánar tiltekið í sigdalnum Heljargjá fyrir tæpum 8000 árum. Þaðan rann hraunið niður á láglendi milli Þjórsár og Ölfusár og til sjávar um 140 km leið. Hraunið er talið vera 953 km² að flatarmáli og er rúmmál þess líklega um 22 km³. Þjórsárhraun er því talið stærsta hraun sem runnið hefur á jörðinni síðan ísöld lauk fyrir 10.000 árum, bæði hvað varðar útbreiðslu og rúmtak.

Til baka í blandgos hrauna og gjósku.