rafgreining saltsýru, HCl: við rafgreiningu saltsýru oxast klóríðjónirnar, Cl⁻ og losna þar við neikvæðu hleðsluna, mynda sameind og klórgas, Cl₂, stígur upp. H⁺ flæða að skautinu vinsta megin þar sem þær fá rafeind og afoxast, (e⁻), og geta þannig myndað vetnissameind, H₂, sem rýkur burt. ◊

Afoxun við katóðuna:	2 H+(aq)  +  2 e−  →  H2(g)
Oxun við anóðuna:	2 Cl−  →  Cl2(g)  +  2 e−

Vegna þess að auðveldara er að oxa súrefni vatnssameindarinnar en Cl⁻ myndast töluvert af súrefni í stað Cl₂ sbr. rafgreiningu vatns:

Oxun:

H2O(l)    →    ½ O2(g)   +   2 H+    +    2 e−