Nafnið Hekla sem er stytting úr Heklufell¹ hefur reynst mörgum ráðgáta. Líklega er orðið af sama stofni og íslenska orðið hökull, hǫkull.⁴ [Fháþ, (Ahd): hachul; Físl: hekla].² Flíkin hekla er víða nefnd í fornum ritum³ og hefur líklega verið slá sem karlar báru á annarri eða báðum öxlum.⁴ ◊ ◊ ◊

Á þeim tíma er Heklu var gefið nafn töluðu menn norrænt mál, norn, á Skotlandseyjum og þar má víða finna örnefni af norrænum stofni. Á eynni South Uist í Ytri Hebridseyjum er td. fjallið Hecla, 606 m hátt, og svipar það til Heklu frá vissum sjónarhornum. ◊ ◊

Hins vegar voru mikil gelísk áhrif á Hebridseymum frá Keltum sem kallaðir voru vestmenn. Nöfnin Vestmanna í Færeyjum og Vestmannaeyjar við Ísland má rekja til þeirra. Þrátt fyrir þessi gelísku áhrif á norræna málið hníga flest rök að því að nafnið Hekla sé af norrænum uppruna.

Heimildir:	1	Sigurður Þórarinsson 1952: „Herbert múnkur og Heklufell“, Náttúrufræðingurinn, 22. árg. 2. hefti bls. Bls: 49-61, 1952.
	2	Online Etymology Dictionary < http://www.etymonline.com/index.php?term=hackle >
	3	Landnámabók 101. kafli og fleiri tilvitnanir í forn rit.
	4	Hægstad, Marius & Alf Torp 1909: Gamalnorsk ordbok : med Nynorsk tyding, < http://archive.org/stream/gamalnorskordbok00haeguoft/gamalnorskordbok00haeguoft_djvu.txt > Lesin 27.04.12