Flutningsgeta vatnsfalla

Flutningsgeta vatnsfalls segir til um hversu mikið magn af bergmylsnu af öllum stærðum vatnsfallið flytur fram á tiltekinni tímaeiningu. Flutningsgetan er bæði háð straumhraða og rennsli fljótsins en ekki eingöngu straumhraðanum eins og rofmátturinn. Með rennsli vatnsfalls er átt við visst vatnsmagn t.d. m³ vatns sem rennur um farveginn á vissum stað á sekúndu hverri og er það því ávallt margfeldi af þversniði farvegar og straumhraða. ◊

Rennsli	=	þversnið farvegar	×	straumhraði
(m3/s)		(m2)		(m/s)

Sandöldur á botni farvegar

Þegar botnskriðið færist eftir botni straumvatna hefur það tilhneigingu til að mynda gárur og jafnvel sandöldur. Myndun þeirra fer eftir straumhraða, dýpi og kornastærð. Sendinn botn í kyrru grunnu vatni er yfirleitt sléttur en gárur og seinna sandöldur myndast í straumvatni. Öldurnar rofna niður á þeirri hliðinni, sem snýr í strauminn, en hlaða á sig hlémegin og skríða því undan straumnum. Þetta gerist uns straumhraðinn hefur náð vissu marki þá snýst rof og áhleðsla við og öldurnar flytjast móti straumnum.◊

Botnskrið

Bergmylsna sem skríður fram sem botnskrið ◊ sverfur botninn og sést þetta best þar sem vatnsföll renna yfir klöpp á flúðum eða fossbrúnum. Möl og grjót, sem verður innlyksa í hringiðum, sverfur sig niður í klöppina og myndar að lokum djúpar holur sem kallast skessukatlar. ◊ ◊ Skessukatlar myndast einnig í klöpp undir jöklum þar sem vatn fellur niður um jökulsprungur.